پويايي شناسي توسعه بازار سرمايه از منظر تأمين مالي توليد

هدف اين پژوهش ارائه مدل پويايي توسعه بازار سرمايه در ايران از منظر تأمين مالي توليد است. پژوهش حاضر از نظر هدف، توسعه‌اي-كاربردي و از نوع مدل‌سازي توصيفي-تبييني است و پويايي سيستم‌هاي تكنيك مورد استفاده اين پژوهش است كه با در نظر گرفتن روابط پيچيده علت و معلولي بين متغير‌ها به تحليل سياستها كمك مي كند. پژوهش حاضر به لحاظ رويكرد از نوع كيفي است كه در آن با بررسي ادبيات موجود، عوامل مؤثر بر تأمين مالي از طريق بازار سرمايه و روابط علت و معلولي بين آنها مشخص و نمودارهاي چرخه هاي علي و پس از آن، حالت جريان ترسيم شده است و در ادامه با استفاده از اين نمودارها به تحليل تصميم ها و سياست گذاري مديران در اين حوزه پرداخته شده است. يافته هاي اين تحقيق بيانگر وجود حلقه هاي علّي تقويت كننده و متعادل كننده است كه تأمين مالي از طريق بازار سرمايه را تقويت يا تضعيف مي كنند. زيرسيستم هاي مدل تأمين مالي بازار سرمايه شامل تعداد سرمايه گذاران در بازار سرمايه، تعداد شركتهاي پذيرفته شده در بازار سرمايه و ميزان انتشار اوراق بدهي توسط شركت هاست. مدل رفتاري توسعه بازار سرمايه در ايران از گذشته تاكنون نشان‌دهنده يك مدل رشد و نوسان است كه اين مدل ها در ابتدا داراي يك حلقه مثبت بوده‌ است و با گذشت زمان و ايجاد حلقه هاي منفي شروع به نوسان مي‌كند و احتمال شكست و فروپاشي سيستم را تقويت مي كند. در مدل طراحي‌شده اين پژوهش، اثر تزاحمي دولت از طريق انتشار اسناد خزانه و ساير اوراق بدهي دولتي(عموماً با نرخ سود بالا)، مداخله بانك مركزي و نظام بانكي در تعيين سود و عدم تناسب نرخ سود اوراق و بازدهي بازار سرمايه و جذابيت بازارهاي موازي و مكمل باعث ايجاد حلقه هاي منفي مي شوند.