بررسي فقهي هموارسازي تقسيم سود در صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري با درآمد ثابت

صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري با درآمد ثابت يكي از مهم‌ترين انواع سرمايه‌گذاري‌هاي غيرمستقيم در بازارهاي مالي هستند، اين صندوق‌ها با ايفاي نقش واسطه مالي، سرمايه‌گذاري افراد غيرحرفه‌اي را از حالت مستقيم به غيرمستقيم تبديل و از اين رهگذر مزاياي متعددي را هم براي بازار سرمايه و هم براي سرمايه‌گذار فراهم مي‌كنند. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي فقهي هموارسازي تقسيم سود در صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري با درآمد ثابت است كه با توجه به ماهيت موضوع، در زمره پژوهش‌هاي كاربردي قرار دارد. هموارسازي سود، به ‌عنوان تلاش مديريت براي كاهش نوسانات سود با استفاده از ذخيره‌گيري است تا اندازه‌اي كه اصول حسابداري و مديريت اجازه ‌دهد. در اين پژوهش به اين پرسش پاسخ داده مي‌شود كه با توجه به حد نصاب مجاز در سهام صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري درآمد ثابت و ذخيره‌گيري سود (هموارسازي سود پرداختني) در دوران رونق بازار براي زمان ركود بازار، منطبق با فقه و شروع است يا خير؟ در اين پژوهش به بررسي مشروعيت ذخيره‌گيري سود در صندوق سرمايه‌گذاري و ارائه راهكارهاي پيشنهادي و نتيجه‌گيري پرداخته شده است. در پاسخ به پرسش پژوهش با توجه به نتايج بررسي‌ شده، ذخيره گيري سود در صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري با ابهام شرعي مواجه است و در اين پژوهش درصدد هستيم با رويكردي تحليلي و توصيفي به اين موضوع بپردازيم.