بكارگيري الگوريتم بهينه سازي فاخته و منطق فازي به منظور بهبود زمانبندي وظايف در محيط محاسبات مه

محاسبات مه يك زيرساخت توزيع شده است كه در آن داده ها، محاسبات، ذخيره سازي و برنامه هاي كاربردي در محلي بين دستگاه هاي توليدكننده داده و ابر پراكنده شده اند. يكي از چالش هاي كليدي در اجراي برنامه هاي كاربردي در محيط محاسبات مه، مديريت منابع و زمانبندي وظايف در كنار امنيت، قابليت اطمينان و حفظ اعتماد مشتركين است. از آنجا كه تعداد وظايف و تعداد منابع در محيط مه مي‌تواند بسيار گسترده باشد، يكي از مهم‌ترين چالش‌ها در زمينه زمانبندي تخصيص منابع به فرآيندها، عدم توازن بار بر روي پردازنده‌ها است. در اين پژوهش يك روش زمانبندي وظايف بر مبناي الگوريتم بهينه سازي فاخته و منطق فازي در محاسبات مه ارائه شده است. به منظور ارزيابي روش پيشنهادي، مقايسه عملكرد از نظر زمان اجرا، درجه عدم توازن بار و بهره وري منابع با دو الگوريتم TS-MFO و Using-ACO صورت گرفته است. نتايج شبيه سازي نشان مي دهد روش پيشنهادي درجه عدم توازن بار را نسبت به TS-MFO و Using-ACO به ترتيب در حدود 5% و 10% كاهش مي دهد. زمان اجرا در روش پيشنهادي به ترتيب 10% و 26% درصد سريعتر از TS-MFO و Using-ACO است و بهره وري منابع به ترتيب 3% و 17% بهبود يافته است.