ارزيابي امنيت بخشي بازارچه هاي مرزي در راستاي توسعه پايدار مناطق مرزي ( نمونه موردي: بازارچه هاي مرزي سيستان و بلوچستان )

امروزه، از بنیادی ترین مسایل فراروی كشورهای در حال توسعه، دستیابی به توسعه پایدار، امنیت فراگیر و عدالت اجتماعی می باشد. با یك بررسی اجمالی میتوان به جایگاه ضعیف مناطق مرزی و پیرامونی، در مقایسه با مناطق مركزی كشور در فرآیند توسعه ملی و منطقه ای پی برد. از دلایل این امر می توان به انزوای جغرافیایی مناطق مرزی، دوری از قطب های صنعتی - اقتصادی و توسعه نیافتگی در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی اشاره نمود. وجود این گونه مسایل در مناطق مرزی باعث شده تا كشورهایی چون ایران در قالب بازارچه های مرزی كه از شناخته شده ترین روش های توسعه اقتصادی نواحی مرزی و حاشیه ای به شمار می رود، قدم در راه مبارزه با مسایل متنوع ناشی از عقب افتادگی در نواحی مذكور بگذارند. نوشتار حاضر، با بهره گیری از روش توصیفی - تحلیلی و تكیه بر منابع اسنادی كتابخانه ای و نیز فرا تحلیل برخی آثار موجود تلاش دارد به بررسی و تبیین نقش بازارچه های مرزی در امنیت و توسعه پایدار نواحی مرزی بپردازد. در این راستا، فرض اصلی و بنیادی بر این نكته تأكید دارد كه تأسیس بازارچه های مرزی در بخش جنوب شرق كشور، پتانسیل بالایی در افزایش ضریب امنیتی و توسعه پایدار این نواحی داشته اند.