شبيه سازي جذب دي اكسيد كربن از مخلوط گازي CO2/N2 با استفاده از AMP و MDEA در تماس دهنده ي غشايي

دي اكسيد كربن به عنوان يكي از مهم ترين عوامل گرم شدن كره ي زمين مي باشد. عمده ترين منابع انتشار اين گاز سوخت هاي فسيلي، گاز طبيعي و گازهاي خروجي از پالايشگاهها است. لذا جداسازي اين گاز براي جلوگيري از گسترش در COR2R/NR2R آن در اتمسفر لازم و ضروري است. هدف اصلي از اين تحقيق، جذب دي اكسيد كربن از مخلوط گازي و (MDEA) متيل دي اتانول آمين -N تماس دهنده ي غشايي فيبر توخالي پلي پرپروپيلن با استفاده از محلول هاي آبي است. مدلي دو بعدي به منظور شبيه سازي دفع دي اكسيد كربن توسط محلول (AMP) -2 آمين- 2-متيل- 1-پروپانول در تماس دهنده ي غشايي فيبر توخالي و در حالت كاملا مرطوب و در شرايطي كه واكنش MDEA و AMP هاي آبي شيميايي صورت مي گيرد براي هر سه قسمت پوسته، غشا و مجرا ارائه گرديده كه در آن از هر دو ترم نفوذ محوري و شعاعي استفاده شده است. در اين مدل سازي گاز از درون پوسته و مايع از درون مجرا به صورت جريان متقاطع عبور داده مي شود. تاثير پارامتر هايي همچون :تعداد فيبرهاي غشايي، دبي جريان گاز، دبي جريان مايع و غلظت حلال شيميايي در ميزان جذب دي اكسيد كربن مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج حاصل از مدلسازي نشان مي دهد كه بيشتر است. همچنين اين شبيه سازي نشان MDEA از محلول آبي AMP درصد جذب دي اكسيد كربن با محلول آبي مي دهد كه افزايش غلظت محلول آمين، دبي مايع و تعداد فيبر غشايي به كار گرفته شده باعث جذب هر چه بيشتر دي اكسيد كربن مي شود اما كاهش دبي جريان گاز به علت افزايش زمان تماس آن با غشا، باعث افزايش جذب مي شود.