بررسي عملكرد بيوراكتورهاي غشايي جهت تصفيه پسابهاي صنعتي

تصفيه ي بيولوژيك روشي اقتصادي است كه كاربرد آن منجر به حذف آلاينده ميشود، نيازي به افزودن مواد شيميايي نداشته و منجر به توليد آلايندهي ثانويه (مثل روش شيميايي ) نخواهد شد. در تكنولوژي بيوراكتورغشايي با بكارگيري فيلتراسيون غشايي همراه يك فرايند بيولوژيك، ميتوان در يك واحد فرايندي كوچك به راندمان حذف بالايي دست يافت. در اين فرايند، فيلتراسيون غشايي جايگزين تانك ته نشيني ثانويه شده است. به اين ترتيب فضاي كمتري را اشغال كرده و از طرفي خروجي آن از كيفيت با لايي برخوردار خواهد بود. در اين فرآيند پس از سازگاري ميكروارگانيسمها با شرايط داخل بيوراكتور، تجزيه ي بيولوژيك آلاينده ها صورت ميگيرد. جريان تصفيه شده نهايتا از غشا عبور كرده و از سيستم خارج مي شود. غشا جانشين كلاريفاير در فرايند لجن فعال شده است. با استفاده از غشا، زمان ماند ميكروارگانيسمها افزايش مييابد كه براي فعال ساختن باكتريهاي با سرعت رشد پايين و حذف تركيبات ديرتجزيه پذير ضروري است. از مزاياي اين روش در مقايسه با فرايند لجن فعال ميتوان به فضاي مورد نياز كمتر، حذف مناسب تركيبات آلي ديرتجزيه پذير و مواد مغذي، توليد لجن مازاد كمتر (زمان ماند طولانيتر لجن در راكتور)، لذا تاثير بجا ماندهي كمتر و تصفيه پساب با بار آلي بالا اشاره كرد. در اين سيستم به علت نگهداشت مواد ماكرومولكولي نظير باكتريها توسط غشا، خروجي سيستم از كيفيت با لايي برخوردار است .سيستم بيوراكتورغشايي داراي معايبي نيز ميباشد. از جمله اين معايب ميتوان به هزينه ي بالاي نصب، نياز به نگهداري و تعويض غشا به براي حفظ بازهي مجاز عملكرد غشا و حساسيت غشا به pH علت گرفتگي آن، محدوديت در دما و فشار و برخي مواد شيميايي اشاره نمود.