مدلسازي و بررسي تجربي يك سيكل هواي فشرده صنعتي دو مرحله اي

مدل سازی ترمودینامیك یا مدل سازی صفربندی فرایندهای صنعتی اگرچه روش ساده ای نسبت به روش های متداول عددی است اما به دلیل عدم توانایی در پیش بینی رفتار داخلی سیستم از دقت مناسبی برخوردار نیست. چنانچه بعضی از پارامترهای مهم سیستم بر اساس داده های تجربی استخراج شوند دقت مدل های ترمودینامیكی می تواند بهبود یابد. در این مطالعه بازده آیزنتروپیك كمپرسورهای مرحله اول و دوم و همچنین كارایی حرارتی خنك كن میانی یك سیستم تراكم دو مرحله ای هوای فشرده به صورت دقیق بر اساس داده های تجربی استفاده شده است تا مدل تحلیلی با دقت مناسب عملكرد سیستم را پیش بینی نماید. در مدل سازی توان مصرفی كمپرسورها از فرض گاز ایده ال برای هوا و با در نظر گرفتن رطوبت موجود در آن استفاده شده است. برای پیش بین و مدل سازی كارایی حرارتی خنك كن میانی از الگوریتم شبكه های عصبی مصنوعی استفاده شده است. در پایان پس از بررسی پارامترهای عملكردی نتایج حاصل از مدل سازی توان مصرفی با نتایج واقعی حاصل از آن دارای خطای 6/45% می باشد.