كاربرد الگوريتم ژنتيك در برآورد ضريب تخليه سرريزهاي جانبي لبه تيز تركيبي و مقايسه آن با نتايج حاصل از مدل آزمايشگاهي

سرریزهای جانبی یكی از مهمترین سازههای كنترل و انحراف جریان در آزمایشگاههای هیدرولیك، شبكههای آبیاری و زهكشی، كانالهای انتقال آب و فاضلاب هستند. سرریزهای جانبی معمول به طور همزمان قادر به اندازهگیری دقیق دبی و تخلیه حجم زیادی از جریان در مواقع سیلابی نیستند، به همین دلیل در این تحقیق برای نخستین بار سرریز جانبی لبهتیز تركیبی مورد بررسی قرار گرفته است. این نوع سرریز میتواند جریان عبوری از خود را با دقت بالایی در محدوده وسیعی از دبیها اندازهگیری كند. برای تخمین ضریب تخلیه سرریز مذكور، ابتدا با در نظر گرفتن پارامترهای مؤثر بر ضریب تخلیه و آنالیز ابعادی نشان داده شد كه ضریب تخلیه این سرریز تابعی از عدد فرود در بالادست جریان، نسبت ارتفاع وزنی تاج سرریز به عمق جریان در بالادست سرریز و عرض كانال به عمق جریان در بالادست سرریز میباشد. سپس با مدل سازی فیزیكی هیدرولیك جریان در سرریزهای لبهتیز تركیبی با مقطع مستطیلی – مستطیلی و با استفاده از الگوریتم ژنتیك، رابطهای بدون بعد برای محاسبه ضریب تخلیه سرریز های جانبی لبهتیز تركیبی استخراج شد. پس از مقایسه آماری مقادیر آزمایشگاهی و محاسباتی ضریب تخلیه، مشخص شد كه رابطه پیشنهادی دارای دقت بالایی است.