درس آموخته هايي از پايداري از معماري سنتي اقيلم كوهستاني ايران مورد مطالعه : شهر تاريخي ماسوله

ساختمان ها مصرف كننده نزدیك به ۴۰ درصد انرژیهای جوامع بشری هستند ولى در گذشته بسیاری از سكونتگاه های شهری قائم به ذات بوده و مصرف انرژی كمتری داشته اند. طبعا با توجه به آنكه بسیاری از این جوامع هنوز به بقا خود ادامه میدهند، نمایانگر پایداری محیطی میباشند روشهای در پیش گرفته شده در طی سالها میتواند برای استفاده امروز كارا باشد.بدین لحاظ با بررسی میدانی شهر تاریخی ماسوله دار اقلیم سرد و معتدل كه از ۹ قرن پیش باقی مانده است، این پژوهش برآن است كه ساختار پایداری در معماری در شهر تاریخی را بیان نماید. نتایج تحقیق نشان دهنده آن است كه استفاده از مصالح بوم آورد، نحوه طراحی ساختمان ها، نحوه جهت گیری به سمت جنوب كه استفاده از انرژی خورشیدی و استفاده حداكثری از منابع پاك و نحوه شكل گیری بافت بر اساس شیب طبیعی كوه از عواملی است كه پایداری محیطی را برای ماسوله سبب شده است و می تواند الگویی مناسب برای طراحان امروزی مورد استفاده قرار گیرد.