تاثير وجود حفرات زير سطحي بر پاسخ لرزه اي عوارض توپوگرافي شيرواني با استفاده از روش اجزاي مرزي

خلاصه فقدان شناخت كامل از چگونگي اثرات حفره های زیرزميني بر پاسخ لرزه ای عوارض توپوگرافي سطحي ونبود دسترسي به ابزارهای مناسب جهت تحليل دیناميكي این عوارض،خصوصا در حوزه زمان استفاده از روشهای عددی مناسب را جهت حل مساله انتشار امواج را ایجاب مي نمایيد. برآورد پاسخ لرزهای عوارض توپوگرافي به ویژه در حضور حفره های زیرزميني را ایجاب مينماید. در این مقاله با استفاده از روش عددی اجزای مرزی) BEM ( جهت حل مساله انتشار امواج وارزیابي پاسخ لرزهای سطح زمين شيبدار در حضور حفرات زیرزميني و تاثير این عوارض بر تفرق امواج مهاجم قائم فشاری درون صفحه P پرداخته شده است. در این راستا با بيبعد نمودن پارامترهای تاثيرگذار در مساله نظير شعاع حفره، فاصله حفره از نقطه تاج شيب و فاصله حفره از نقطه پایين شيب و زوایای مختلف شيب، به بررسي الگوهای بزرگنمایي در زمين شيبدار پرداخته شده است. نتایج بدست آمده از این تحقيق نشان ميدهند كه وجود حفرههای زیرزميني ميتواند مؤلفه افقي و قائم پاسخ لرزهای سطح زمينهای شيبدار را در مقایسه با حالت بدون حفره، تحت تاثير قرار دهد. اندركنش لرزهای توپوگرافي از نوع شيبدار با حفرات زیر زميني، الگوی تغيير مكانهای متفاوتي از سطح شيبدار بدون حفره ایجاد خواهند نمود و با تغييرات نسبت فاصله حفره به مشخصات هندسي شيب، الگوهای تفرق امواج و به دنبال آن بزرگنمایي آنها تغيير مينماید. با افزایش زاویه شيب شيرواني واقع بر حفره ، بزرگنمایي در سطح شيب نسبت به شيرواني بدون حضور حفره، به ميزان 01 درصد افزایش یافته و با افزایش فاصله حفره از پای شيب در پریودهای بالا، بزرگنمایي تغيير مكان افزایش مي یابد. كلمات كلیدی: عوارض توپوگرافی شیب، بزرگنمایی، پاسخ لرزهای، اجزای مرزی، حفرههای زیرزمینی