بررسي اثرات اقتصادي و اجتماعي سازه هاي استحصال آب باران در حوزه آبخيز سنيب (تفتان خاش)

افزايش جمعيت و به دنبال آن تقاضا براي رفع نيازهاي غذايي و اشتغال يكي از محدوديت هايي است كه دنياي كنوني با آن روبروست. وجود چنين روندي با منابع طبيعي محدود نيازمند بهبود بهره برداري بهينه و مستمر از منابع قابل دسترس مي باشد. مديريت آبخيزداري يكي از راهكارهاي مناسب براي رفع نيازهاي غذايي و جلوگيري از پيامدهاي اقتصادي-اجتماعي و زيست محيطي بشمار مي رود. هدف از اجراي اين پژوهش بررسي اثرات اقتصادي- اجتماعي و زيست محيطي عمليات آبخيزداري در حوزه آبخيز سنيب مي باشد. در اين تحقيق متغيرهاي اصلي را اثرات اجتماعي شامل (مهاجرت، اشتغال و افزايش سطح آگاهي)، اقتصادي (كنترل سيلاب، احياء اراضي، ميزان توليد و افزايش ارزش زمين) و زيس ت محيط ي (سطح آب زيرزميني، افزايش پوشش گياهي) تشكيل مي دهد. براي اجراي اين پژوهش 20 سرپرست خانوار به طور تصادفي انتخاب و بصورت مصاحبه حضوري و مشاهدات ميداني از مكان سازه ها و همچنين نحوه اثر بخشي اين سازه ها از نظر فيزيكي در منطقه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج اين پژوهش SPSS مورد بررسي قرار گرفت. داده هاي جمع آوري شده با نرم افزار 18 نشان مي دهد كه اجراي عمليات آبخيزداري در حوزه سنيب زمينه مناسبي براي جلوگيري از مهاجرت، افزايش اشتغال و ارتقاء درآمد بهره برداران، بهبود كمي و كيفي جريان هاي سطحي و آب زير زميني، كاهش سيلاب، بهبود زمين و افزايش ارزش زمين ايجاد نموده است.