تحليل صورت هاي خياليِ ادبنامه نزاري قهستاني طبق نظريه ژيلبرت دوران

تخیل در تمام نمودهاي مذهبی، اسطوره اي و ادبی داراي این قدرت متافیزیكی است كه آثاري علیه زوال، مرگ و سرنوشت خلق كند. به اعتقاد ژیلبر دوران شورش علیه مرگ از یك طرف، و كنترلِ آن از طرف دیگر، مانند پشت و روي یك سكّه اند. او معتقد است در پشت این تصویرهاي ذهنی موضوع زمان نهفته است. بر اساس این موضوع، وي تخیلات را به دو منظومۀ روزانه و شبانه تقسیم كرده است. بی شك شاعر بهترین كسی است كه می تواند این مقولات را در قالب تصاویر ادبی به ما نشان دهد. از آ نجا كه ادبنامه نزاري قهستانی داراي تصاویر دو قطبی (مثبت و منفی) است. لذا هدف از این پژوهش آن است تا با نگاهی نو، صورت هاي خیالیِ شعر نزاري را طبق نظریۀ ژیلبر دوران بررسی كند و پاسخ این پرسش را بیابد كه بارزترین صورت هاي خیالی شعر نزاري، متعلق به كدام منظومۀ تخیلی است؟ نتیجۀ كلّی بیا نگر این نكته است كه بیشترین تمایل اندیشه این شاعر به منظومۀ روزانه تخیلات با ارز شگذاري مثبت می باشد كه نشان می دهد نزاري تصویر مرگ را در تخیل خود تلطیف كرده و وحشت آن را گرفته است.