تعيين مكانهاي مناسب جمع آوري آب باران (RWH) جهت تغذيه مصنوعى آبخوان با استفاده از مدل AHP مطالعه موردي: دشت بيرجند) )

بخش عظيمي از منابع آب دنيا، منابع آب زيرزميني است كه اين منابع 99 درصد از كل آبهاي شيرين قابل استفاده را تشكيل ميدهند. در مناطق كويري ايران اين منابع اهميت بسيار زيادي دارند. ايران با ميانگين بارندگى 250 ميليمتر، داراي اقليم خشك و نيمه خشك است. استان خراسان جنوبى و دشت بيرجند نيز با متوسط بارندگى 140 ميلى متر جزء مناطق خشك به حساب مىآيند. افزايش تقاضاى آب بنا به دلايل مختلف، در بخشهاى شرب، كشاورزى و صنعت، باعث برداشتهاى مازاد بر ميزان مجاز از سفرههاى زيرزمينى به ويژه در سالهاى اخير شده است. دراين تحقيق، مناطق مستعد جمعآورى آب باران در سطح دشت بيرجند جهت نفوذ و افزايش سطح ايستابى در آبخوان، با استفاده از روش تحليل F0 AHP) سلسلهمراتبى 1)، مكانيابى شد. از جمله معيارهاى مؤثر بر اين فرآيند تصميمگيرى كه در اين مطالعه در نظر گرفته شدند عبارتند از: بارندگى، شيب، عمق و بافت خاك، كاربرى اراضى، شبكه آبراهههاى دشت، فاصله از مناطق مسكوني، فاصله از زراعتهاي ديم و فاصله از زراعت- و در محيط نرمافزار AHP و محاسبه وزن هر معيار با استفاده از GIS هاي آبي. پس از تهيه لايههاى رسترى فاكتورهاى نام برده در محيط 9.3 F لايههاى مورد نظر با تاثير وزنهاى محاسبه شده با هم همپوشان داده شده و لايه تركيبى 67.84 و 9.194 درصد از ،22.54 ، نهايى به دست آمد. با كلاسبندى اين لايه در طبقات ضعيف، متوسط، خوب و خيلى خوب به ترتيب 0.424 كل سطح دشت در اين طبقات قرار گرفتند