سقف شيشه اي و توانمندي مديريتي زنان درآموزش عالي

پدیده « عدم توفیق زنان در دستیابی به سطوح عالی مدیریت » را در اصطلاح « سقف شیشه ای » می گویند. این اصطلاح اولین بار در سال 1986، به وسیله مجله وال استریت جورنال به كار رفته همچنین موریسون و همكارانش از اولین كسانی هستند كه در سال 1987 از این اصطلاح استفاده كردنداعضای هیئت علمی به عنوان ركن اساسی دانشگاه ها و مراكز آموزش عالی و به عنوان بازوی اجرایی رسالت سه گانه دانشگاه ها(آموزش، تحقیق و ارائه خدمات) محسوب می شوند و توجه به آنها به منزله توجه به سرمایه انسانی در آموزش عالی و در راستای محقق شدن این رسالت است. برای نگهداشت اعضای هیئت علمی، بالاخص زنان كه بیش از نیمی از جمعیت فعال جامعه وبه نسبت این تعداد كمترین تصدیگری مدیریت در آموزش عالی كشور را بعهده دارند هدف اصلی این پژوهش شناسایی عوامل عدم احراز مناصب مدیریتی در آموزش عالی كشوراست سرمایه انسانی به عنوان یكی از عوامل مؤثر در پیشبرد اهداف توسعه همه جانبه و پایدار محسوب می‎شود زنان به عنوان نیمی از افراد جامعه و نیمی از سرمایة انسانی موجود در كشور به عنوان موضوع و هدف توسعه مطرح هستند؛ با این وجود زنان حتی نیمی از اقتدار مردان را دارا نیستند. از میان مدیران دانشگاه ها موفق تعداد انگشت شماری مدیر زن به چشم می خورد. زنان ما باید تشویق شوند كه در هر شرایطی ، با مطالعه، تحقیق و توجه به مسائل ملی و جهانی، افق دید خود را گسترش دهند و قدرت تحلیل رخدادهای سیاسی، اجتماعی ومدیریتی را در وجودشان تقویت نمایند