احياء و مرمت بافت تاريخي با هدف هويت اسلامي و تكيه بر توسعه معماري پايدار

چكیده يكی از مهمترين ويژگیهاي شهر اسلامی هويت و اصالت آن است كه بیانگر ايدئولوژي نظامهاي حاكم بر اين فضاي جغرافیايی است. بر اين اساس، شهر اسلامی بايستی بازتاب انديشه هاي متعالی دين مبین اسلام در تمامی جوانب باشد. از سوي ديگر با مطرح شدن مفهوم پايداري در اواخر قرن بیستم و در پی آن معماري پايدار، مباحث مربوط به رابطه میان انسان، محیط و پايداري زيست و توسعه، به طور جدي در معماري و شهرسازي براي ايجاد تعادل میان سطوح متنوع زيستی با درك از محیط آغاز شده است. هدف اصلی تحقیق حاضر تبیین جايگاه معماري پايدار و رويكرد پايداري در احیاي هويت شهرهاي اسلامی با بررسی توصیفی – تحلیلی و مبتنی بر داده ها و منابع كتابخانه اي می باشد كه در آن جايگاه پايداري به صورت عام و معماري پايدار به صورت خاص در شهرهاي اسلامی مورد بررسی قرار می گیرد. نتايج تحقیق نشان می دهد كه شهر اسلامی با بهره جستن از اصول و ارزشهاي معماري پايدار میتواند شاخص- هايی را كه امروزه در شهرهاي پايدار مورد توجه قرار دارند را رعايت نموده و به عنوان نمونه اي از شهر با الگوهاي پايداري مطرح شود. واژه های كلیدی: معماري پايدار، ،