تحليل رابطه آموزش منابع انساني و كارايي دروني مدارس ابتدايي (مورد مطالعه: يكي از مناطق آموزش و پرورش شهر تهران)

تردیدی نیست كه آموزش كاركنان به عنوان كلید طلایی بهبود و توسعه سازمان یكی از عوامل اصلی و اركان مهمی است كه سازمان را به پویایی و نهایت كارآیی و اثر بخشی می رساند. در این جا در نظر است دیدگاه كاركنان، در این خصوص بررسی و مورد تحقیق قرار گیرد. پژوهش حاضر باهدف « بررسی رابطه آموزش نیروی انسانی (دوره هایی كه ازسال تحصیلی 86-85 تا سال تحصیلی 91-90 برگزارشده است) و كارایی درونی مدارس ابتدایی یكی ازمناطق آموزش وپرورش شهرتهران» انجام گرفته است. جامعه آماری، معلمان یكی ازمناطق آموزش وپرورش شهرتهران است كه دوره های آموزش كوتاه مدت ضمن خدمت را گذرانده اند و نمونه آماری تعداد 75 معلم است كه به علت گستردگی منطقه، به صورت تصادفی از قسمت های مختلف منطقه انتخاب شده اند. دراین پژوهش هدف، تعیین رابطه آموزش نیروی انسانی وكارایی درونی مدارس ابتدایی در یكی ازمناطق 19 گانه آموزش وپرورش شهرتهران می باشد. جهت رسیدن به این هدف، علاوه برمطالعات كتابخانه ای، نظرات 75 نفر از معلمان یكی ازمناطق آموزش وپرورش شهر تهران، ازطریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شده است. برای تجزیه و تحلیل دادها علاوه روشهای آمار توصیفی از همبستگی همبستگی پیرسون و آزمون t تك گروهی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss انجام گرفتد یافته های تحقیق نشان داد كه بین آموزش منابع انسانی وكارایی درونی مدارس ابتدایی از دیدگاه معلمان همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد. لذا می توان نتیجه گیری نمود كه بخشی از كارایی درونی مدارس ابتدایی از طریق اثربخشی برنامه های آموزشی كوتاه مدت ( دانش افزایی، مهارت های تدریس و تغییر نگرش ها وباورهای معلمان) آموزش های كوتاه مدت ضمن خدمت تاثیرمطلوبی بر قابل تبیین است.