بررسي رابطه بين تعاملات خانواده و مدرسه با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان مدارس استثنايي شهرستان دشتستان

هدف پژوهش حاضربررسی رابطه بین تعاملات خانواده های دانش اموزان استثنایی بامدارس محل تحصیل فرزندان و میزان پیشرفت تحصیلی آنها بود بدین منظور ازبین كلیه والدین دانش اموزان استثنایی شهرستان دشتستان دراستان بوشهر نمونه ای شامل 140نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید ابزار گرداوری اطلاعات مقیاس محقق ساخته بود كه روایی و پایایی آن ازمونو تایید گردید داده ها با استفاده ازازمونهای اماری تی تك نمونه ای ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل گردید نتایج نشان داد كه بطور كلی والدین دانش اموزان استثنایی میزان تعامل خود با مدرسه را بالاتر ازمتوسط و درسطح مطلوب ارزیابی نمودند همچنین بین میزان تعاملات والدین با مدرسه و پیشرفت تحصیلی دانش اموزان استثنایی رابطه قوی مثبت و معناداروجود داشته و ابعادارتباط بامسئولین مدرسه و مشاركت درفعالیت های اموزشی به ترتیب قوی ترین پیش بینی كننده های مثبت و معنادارپیشرفت تحصیلی دانش اموزان استثنایی بودند درحالیكه بعدارتباط بامعلمان پیش بینی كننده معنادارپیشرفت تحصیلی دانش اموزان نبود بنابراین میتوان نتیجه گرفت كه تعاملات والدین و مدرسه با پیشرفت تحصیلی دانش اموزان استثنایی رابطه نزدیك داشته با افزایش و بهبود این تعاملات دانش اموزان ازپیشرفت تحصیلی بیشتری برخوردار خواهند شد