استراتژي مديريت پايدار مصالح

در جهت همگامی با روند توسعه پایدار صرفاً انتخاب مصالح سبز پاسخگو نخواهد بود و نیاز به رویكردی سیستماتیك در انتخاب و استفاده مصالح احساس میشود. در سال های اخیر انجمنهایی با رویكرد مدیریت مصالح سبز در كشورهای مختلف جهان مشغول به فعالیت شدهاند كه به دنبال ترویج استفاده از این نوع مصالح و هدفمند نمودن اقدامات تولید، استفاده و در نهایت بازیافت آنها در جهت حفظ سرمایههای طبیعی و همچنین بهره ورری اقتصادی میباشند. سیاستهای اصلی این سازمانها عبارتند از: حفاظت از سرمایههای طبیعی(مواد، انرژی، آب، زمین، هوا و اكوسیستم)، طراحی و مدیریت مصالح( محصولات مختلف و فرآیند تولید) با تأكید بر اصول پایداری و ارزیابی چرخه حیات، درگیر نمودن كلیه اقشار جامعه با حساس كردن آنها نسبت به اوصول پایداری و به كارگیری كلیه امكانات موجود در راستای پایداری اجتماعی، اقتصادی و محیطی.در این مقاله ضمن بررسی ضرورت این دیدگاه در ایران به معرفی رویكرد مدیریت پایدار مصالح، سیاستها و برنامه ریزیهای هدفمند آن می پردازیم. همچنینن سیستم ارزیابی چرخه حیات (LCA) و مدیریت چرخه حیات پایدار (SLCM) كه در مدیریت مصالح كاربرد دارند، معرفی شده است. به این ترتیب راهكارهای سایر كشورهای جهان در جهت همگامی با روند توسعه پایدار و مدیریت مواد و منابع میتواند در بهبود وضعیت مصرف مصالح و انرژی در ایران موثر واقع شود.