بررسي و تحليل دوره نوجواني از ديدگاه نهج البلاغه (مطالعه موردي: نامه سي و يكم)

علی (ع) در نهج البلاغه، از علوم مختلفی مانند روان شناسی سخن به میان آورده است؛ به عنوان نمونه، در نامه 31 می توان علی (ع) را در جایگاه روان شناسی حاذق در مرحله نوجوانی یافت كه ماهرانه از تمایلات، خواسته ها و ویژگی هاي نوجوان در این مرحله خطیر سخن می گوید. از نظرگاه علی (ع) خانواده نقش مهمی در تربیت نوجوان ایفا می كند زیرا این نهاد پاك همان طور كه می تواند سرچشمه موفقیت هاي فرد در آینده باشد می تواند موجبات سقوط وي را نیز فراهم آورد. شكل گیري هویت دینی در این دوره نیز بسیار حائز اهمیت است لذا خانواده باید نوجوان را در این زمینه یاري دهند تا وي بتواند پایه هاي اعتقادي خود را در این دوره مستحكم نماید. خود میان بینی، الگو پذیري و گرایش به گروه همسالان از دیگر ویژگی هاي مرحله نوجوانی است كه بایستی توسط خانواده مدیریت شود. مدیریت به معناي اعمال فشار، جلوگیري كردن یا سركوب كردن نیست بلكه چنان كه حضرت امیر (ع) در این نامه به همگان می آموزد، باید از روش هاي غیر مستقیم استفاده كرد. نامه 31 نهج البلاغه علاوه بر طرح مسائل این مرحله حساس به طور عملی، روش هاي تربیت نوجوان را به والدین آموزش داده است.