نابرابريهاي عادلانه در نهج البلاغه

نهج البلاغه كتابی ارزشمند است كه حاوي سخنان و نامه هاي یگانه مرد هستی حضرت علی(ع) است و آنچه در راستاي الهی شدن جامعه لازم بوده در آن بیان نموده است. از مهمترین مباحث درون این كتاب عدالت می باشد، عدالت همراه با برابري تعریف می گردد و بر اساس آن باید آنچه هست بین همگان به صورت مساوي تقسیم گردد و همگان به یك میزان از مواهب و امتیازات جامعه بر خوردار باشند. این برداشت از برابري سبب این سوال می گردد كه علت بعضی نابرابریهاي بیان شده در نهج البلاغه چیست؟ در جواب این فرضیه مطرح است كه این نابرابریها به منظور اجراي عدالت است. عدالت هر چند كه با مفهوم برابري یكی دانسته می شود، اما در جاهایی با نابرابري مترادف گشته و مجري عدالت از این طریق است كه می تواند عدالت را در جامعه مقرر دارد. همانطور كه راولز هم می گوید باید به فقرا و زمامداران بیش از دیگران داد زیرا به نفع جامعه است و مساوي با عدالت.