مقايسه ي روش هاي پيكسل پايه و جزء پيكسل در برآورد عامل C در معادله ي جهاني فرسايش خاك منطقه ي مورد مطالعه : حوزه ي آبخيز پل هرو

پوشش گیاهی از جمله عامل های مهمی است كه به دلیل نقش حفاظتی در بیشتر مدل های برآورد فرسایش خاك مورد استفاده قرار می-گیرد. برآورد این عامل در مناطق پهناور جغرافیایی به علت تنوع گونه های گیاهی و تغییرات آن بسیار مشكل و پر هزینه می باشد. بر همین اساس روش های مختلفی با توجه به فن آوری سنجش از دور, همراه با اندازه گیری های میدانی یا بدون استفاده از آن برای برآورد این عامل ارائه گردیده است. در این تحقیق تلاش گردیده است, مقدار این عامل در كاربری های مختلف (16 نقطه) با استفاده از دومین معادله ی تجدید نظر شده ی جهانی فرسایش خاك (RUSLE 2) در حوزه ی آبخیز پل هرو محاسبه گردد. سپس با استفاده از تصویر ETM+ و شاخص های مختلف گیاهی (NDVI, SAVI, TSAVI), طبقه بندی ماشین بردار پشتیبان و طبقه بندی جزء پیكسل در دو روش مختلف (تركیب با اندازه گیری های میدانی و بدون استفاده از آن) عامل پوشش گیاهی در سطح منطقه محاسبه گردید. نتایج حاكی از آن است كه روش طبقه بندی ماشین بردار پشتیبان با كمترین مقدار مربع میانگین خطا (000875/0) و میزان همبستگی 83/0 بهترین روش در محاسبه ی عامل پوشش گیاهی با استفاده از داده ی زمینی می باشد. همچنین تركیب روش طبقه بندی ماشین بردار پشتیبان و معكوس خطی شاخص های گیاهی با مربع میانگین خطا 004743/0 در مقایسه با معكوس شاخص های گیاهی و شاخص درصد حضور خاك روشی مناسب تر در محاسبه ی عامل پوشش گیاهی بدون استفاده از داده ی زمینی می باشد. علاوه بر آن نتایج آزمون مقایسه ی میانگین ها بیانگر معنی دار بودن هر دو روش در سطح 5 درصد می باشد.