مروري بر حذف گازهاي اسيدي از گاز طبيعي توسط مايعات يوني و آمين به همراه مدل سازي ترموديناميكي

گاز طبيعي به دلايل زيست محيطي به عنوان يكي از مهم ترين منابع انرژي در سالهاي اخير شناخته شده است. اين گاز در اغلب موارد حاوي گازهاي اسيدي و تركيبات گوگردي مي باشد كه جداسازي آن ها تا حد استاندارد، ضروري مي باشد. از ميان روش هاي شيرين سازي گاز طبيعي، جذب در فاز مايع مايع پركاربرد ترين روش مي باشد كه معمولا از آلكانولآمين ها به عنوان جاذب استفاده مي شود كه خود داراي انواع مختلفي مي باشد. در سالهاي اخير بهره گيري از مايعات يوني در كنار الكانول آمين ها به عنوان جاذب مطرح گرديده است كه به به دليل معضلات كمتر محيط زيستي ناشي از استفاده آن ها، در مطالعات و پژوهش ها بسيار مورد توجه قرار گرفته است. همچنين به منظور پيش بيني ترموديناميكي فرآيند شيرين سازي از معادلات حالت، مدل ضرايب اكتيويته و شيوه هاي آماري استفاده مي شود. در اين مقاله سعي بر اين است كه از يك سو به بررسي حلال هاي مورد استفاده در فرآيند شيرين سازي و از سوي ديگر پيشرفت هاي حاصل در زمينه مدل سازي ترموديناميكي با تاكيد بر مدل هاي آماري پرداخته شود.