بررسي تغيرات ضريب اطمينان و تراكم نيل در برابر تغييرات خطي چيدمان ميخها

ir خلاصه روشهاي ميخكوبي و مهارگذاري به دليل قابليتهاي منحصر به فرد و كاربردي بودن آن با توجه به شرایط محيطهاي شهري، در دهه اخير مورد توجه بسياري از مهندسين و كارفرمایان دست اندركار صنعت ساخت و ساز بوده است. از طرف دیگر باتوجه به پارامترهاي مختلف خاك طرحهاي مختلفي براي نيليگ قابل ارائه است و از این رو مشاوران مختلف براي یك گود واحد طرح هاي مختلف با تراكمهاي مختلف نيل ارائه ميدهند. تراكم نيل اصطلاحاً به ميانگين متراژ نيل لازم براي پایداري هر مقطع نسبت به سطح دیواره آن مقطع گفته مي شود. یك موضوع مهم براي هر كارفرما دستيابي به طرح بهينه و به طبع آن قيمت هاي معقول تر و اقتصادي تر ميباشد. هدف پژوهش حاضر بررسي تغييرات تراكم نيل و ضریب اطمينان حالت حدي دیواره گودبرداري در برابر تغييرات چيدمان ميخها بهصورت خطي ميباشد. بهمنظور دستيابي به این هدف یك دیواره به ارتفاع 01 متر و با پارامترهاي مشخص مورد بررسي قرار گرفت و 19 چيدمان مختلف ميخ در آن با استفاده از نرمافزار Geostudio مدلسازي شد. نتایج حاصل از تحليل اطلاعات خروجي نشان ميدهد كه چنانچه چيدمان ميخها بهصورت افزایش طول از پایين بهبالا بگونهاي كه انتهاي تمام ميخها در یك خط مستقيم قرار گيرد باشد، درصورتي كه طول پایينترین ميخ را افزایش داده و زاویه خط مذكور با قائم را كاهش دهيم ميتوان به طرح بهينه با حداقل تراكم نيل و ضریب اطمينان حالت حدي بر مبناي توصيههاي آیيننامه انجمن بزرگراههاي ایالات متحده دست یافت. كلمات كلیدی: میخكوبی، مهارگذاری، بهینه سازی، نیلینگ، پایدارسازی گود