تاثير در نظرگيري انعطاف پذيري فونداسيون در اندركنش پي و گسلش نرمال

در اثر تغییر مكان تفاضلی زمین در طرفین گسل در زمان وقوع زلزله، سطح زمین دچار گسیختگی شده و چنانچه سازه اي در مجاورت و یا روي سطح مذكور قرار داشته باشد، می تواند دچار خسارت اساسی گردد. علاوه بر این، مشاهدات انجام شده در زلزلههاي گذشته بویژه زمین لرزه هاي 1999 میلادي در تركیه و تایوان نشان داده است كه علاوه بر اثرات آبرفت سطحی، حضور سازه هاي سطحی نیز بر نحوه انتشار گسلش موثر بهره میگیرند. از آنجاكه در اكثر مطالعات (FR-SFSI ) است به گونه اي كه امروز محققین در معرفی موضوع از اندركنش پی-سازه-خاك-گسلش عددي كه تاكنون به منظور مدلسازي اندركنش پی- گسلش انجام شده است، فونداسیون به صورت المان كاملا صلب در نظر گرفته شده است، هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر در نظرگیري انعطافپذیري فونداسیون در عملكرد پیهاي گسترده در برخورد با گسلش سطحی نرمال می باشد. و اعمال جابجایی به سطح بستر، پدیده ABAQUS در تحقیق حاضر، با مدلسازي عددي لایه خاك و فونداسیون به صورت دو بعدي در نرم افزار گسلش سطحی مورد مطالعه قرار گرفته است. نوآوري انجام شده در این تحقیق، مدل نمودن فونداسیون به صورت انعطاف پذیر و با مشخصات واقعی و بررسی تنش ها و كرنش ها و درصد خرابی هاي به وجود آمده در آن می باشد.پس از مدلسازي فونداسیون با سختی واقعی، موقعیت هاي مختلف قرار گیري فونداسیون نسبت به محل رخنمون گسل در سطح زمین و تاثیر جابجایی هاي مختلف اعمال شده ناشی از گسلش در اندركنش فونداسیون و گسل نرمال مورد بررسی قرار گرفته است.