جايگاه برنامه ريزي شهري با تأكيد بر اصول پدافند غيرعامل در شهرهاي مرزي ( نمونه موردي: شهر چابهار )

در این پژوهش با روش تحقیق توصیفی - تحلیلی به بررسی جایگاه برنامه ریزی شهری با تاكید بر اصول پدافند غیرعامل در شهر چابهار پرداخته شده است، پژوهش حاضر با استفاده از شاخص های تراكم جمعیت، شبكه دسترسی، پراكنش كاربری های مهم و دانه بندی بافت در چارچوب مدل تصمیم گیری چند معیاره WIKOR و ANP FUZZY با هدف سطح بندی و اولویت بندی نواحی چهارگانه شهر چابهار با توجه به شاخص های فوق انجام گردیده است. بر اساس محاسبه میانگین Q در ۴ ناحیه از شهر چابهار برابر با ۰/۵۷۵ به دست آمد كه بیانگر پایین بودن میزان آسیب پذیری نواحی شهر چابهار از حد متوسط می باشد. بر اساس یافته های پژوهش؛ ناحیه یك كه در قسمت شمال غربی شهر واقع شده است از شرایط مطلوب به لحاظ شاخص های پدافند غیرعامل برخوردار می باشد؛ زیرا شبكه ارتباطی عریض و نسبتا مناسب، تراكم جمعیت و پراكندگی كاربری ها و سازگاری كاربری ها در این نقطه از شهر شرایط مناسبی دارد. ناحیه چهار كه در قسمت شرق واقع شده است، داری شرایط نسبتاً نامطلوب می باشد. در این بین، ناحیه سه و ناحیه دو به دلیل تراكم جمعیتی و ساختمانی و تمركز كاربری های مهم از شرایط نامطلوبی برخوردار می باشند.