آفرينش و تقدس آب در فرهنگ ايران باستان با رويكردي قرآني

نگرش خردمحورانه به آفرینش آب در قرآن و جهان آفرینش، و عنایت به جنبهي تقدس آن موجبمیشود تا شوكت و عظمت حضرت حق بیشتر و بهتر پدیدار شود. از آب و همسانهاي آن در قرآن كریم با تعابیر و صفات مختلفی یادشده كه نشانگر اهمیت و قداست این عنصر حیاتبخش است. آب در قرآن، عامل حیات، روزي، آرامش، مقام استواي عرش الهی و نظایر آن بوده و همه چیز از آب پدید آمدهاست. از نظر دین اسلام، آب عنصري مقدس و قابل احترام به شمار رفته و به خلقت آن در كنار آفرینش عرش الهی اشاره شدهاست. آب كوثر، آب حیات، واقعهي كربلا، مهریهي معنوي حضرت زهرا(س) از نمونههاي توجه فرهنگ اسلامی ما به آب آسمانی و مقدس است. همچنین، از نظر فرهنگ ملی ایران باستان، جنبهي تقدس آب بسیار بالا بوده و به آفرینش آن به شكلهاي مختلفی اشاره شدهاست؛ طوريكه در گذشته برخی از دریاها را دربردارندهي فره و مهد پرورش انسانهاي پاك قلمدادكردهاند. نیایش، طهارت روح و روان، پاككردن آب از آلایش و امثال آن در ایران باستان، در كنار آب یا با یاري آب انجاممیشده كه جایگاه معنوي آب را در فرهنگ ملی ایران به زیباترین شكل ممكن به تصویر میكشاند. ضرورت این جستار در نشاندادن جنبههاي قداست و معنویت آب و آفرینش آن در قرآن كریم و فرهنگ ملی ایران براي اولین بار و با تأكید بر مبانی علمی، دینی و فرهنگی است؛ باشد كه این نگرش تطبیقی و موازي، یاريرسان اهل بینش و پژوهش شود