مقايسه عملكرد تيرهاي با اتصال استخواني(Dogbone) ، با تيرهاي كاهش يافته در ارتفاع جان تير در قابهاي خمشي فولادي تحت بارگذاري ديناميكي غيرخطي

اتصالات گیردار سازه های فولادی در زلزله نرتریج 1994 و زلزله كوبه 1995 عملكرد ضعیفی از خود نشان داده و عموما دچار شكست ترد از ناحیه جوش بال تیر به ستون گردیدند در راستای چاره اندیشی برای اجتناب از موارد مشابه در زلزله های آتی، محققین اتصالات كاهش یافته در مقطع تیر به نام اتصالات RBS را معرفی نمودند كه در آن با كاهش موضعی مقطع تیر در مجاورت ستون، می توان از تمركز تنش در محل اتصال جلوگیری نمود و محل ایجاد مفصل پلاستیك را از اتصال به مقطعی از تیر در نزدیكی بر ستون منتقل نمود. در مطالعات قبلی عمدتا كاهش سختی موضعی در تیر با كاهش مقطع بال تیر به صورت قوسی از دایره برش یافته كه به اتصال استخوانی (Dogbone) معروف می باشد، متمركز گردیده است هدف مقاله حاضر مقایسه عملكرد لرزه ای تیر با اتصال استخوانی، با تیر كاهش یافته در ارتفاع جان تیر و تاثیر صلبیت چشمه اتصال در قابها مورد ارزیابی قرار گرفت.