مقايسه روش هاي مختلف ماندگاري رطوبت خاك در سامانه هاي سطوح آبگير واقع در منطقه خواجه تبريز

افزايش رو به رشد تلفات منابع آب و خاك موجود در عرصه حوزه هاي آبخيز كه در چند دهه اخير با افززايش برزره بزر داري غير اصولي از منابع شدت فزاينده اي يافته، ضمن تشديد سير قرقرائي حوزه ها و افزايش نرخ مراجرت، موجبات كاهش توليزد و درآمد روستائيان را نيز فراهم نموده است. در اين راستا بكارگيري سيستم هاي استحصال آب باران به عنوان راه كاري مناسب در استفاده برينه از بارش هاي فصلي و باهدف ذخيره رواناب ها و افزايش كمي و كيفي محصولات زراعي ضزروري اسزت ]روغنزي [. تحقيق حاضر كه در عرصه ايستگاه تحقيقات آبخيزداري منطقه خواجه تبريز انتخاب گرديده اسزت، در تقسزيم بنزدي اقليمزي جزء منطقه نيمه خشك و سرد بوده و از سازندهاي مارني آسيب پذير به فرسايش تشكيل شده است. خاكرزاي منطقزه از ن زر بافتي لوم رسي سيلتي تا لوم رسي شناسايي گرديدند. روش كار براساس اجزراي سزامانه سزطو آبگيزر لزوزي شزكل بزه ابعزاد 062 سانتيمتر انجام گرفته است. به من ور تمركز رواناب، در انتراي هر سامانه چاله اي به عمق و قطزر بزه ترتيزب 02 و *062 66 سانتيمتر حفر گرديد. در اين مرحله به وسيله 4 تيمار كوزه سفالي به ارتفاع 02 سانتيمتر و قطر 02 سانتيمتر، پرليزت بزا مخلوط حجمي 0 0 0 از پرليت ماده الي خاك، تيمار فيلتر سنگريزه اي و تيمار شز اهد، در قالزب طزر آزمايشزي بلوكرزاي - - - - كامل تصادفي با سه تكرار و در طي سالراي 0830 تا 0834 اجرا شزد . آمزاربرداري از ميززان رطوبزت در هزر سزامانه بزه روش انعكاس سنج زماني و از عمق 2 02 سانتيمتري انجام و نتايج براي هر سال به طور مستقل مورد بررسي قزرار گرفتنزد. نتزايج - حاصل نشان مي دهد كه استفاده از روشراي مذكور در ذخيره رطوبتي خاك نسزبت بزه شزاهد اخزت ف معنزي دار در سزطو احتمال 0 و 6 درصد دارد. بررسي هاي انجام شده نشان مي دهد كه افزايش ذخيره رطوبتي در ماهراي خشك سزال بزه تيمزار پرليت و در ماهراي تر به تيمار فيلتر سنگريزه اي و پس از آن به كوزه تعلق دارند.