تاثير رابطه والد- فرزندي برعزت نفس نوجوانان

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر رابطه والد- فرزندی(رابطه بین والدین و فرزندان) بر عزت نفس نوجوانان می باشد. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان دبیرستانی منطقه 8 شهر تهران به همراه والدین آنها تشكیل می دادند. نمونه مورد مطالعه، شامل 275 دانش آموز( 150 دختر و 125 پسر) پایه اول و دوم دبیرستان بود كه به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از بین جامعه آماری انتخاب شد. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه رابطه والد- فرزندی(ای فاین، مورلند و شوبل، 1983 ) و پرسشنامه عزت نفس (رزنبرگ 1989 ) بود كه توسط شركت كنندگانتكمیل شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری همبستگی پیرسون وتحلیل رگرسیون استفاده شد. پژوهش نشان داد كه رابطهوالد- فرزندی با عزت نفس نوجوانان ارتباط مثبت و معنی داری دارد. رابطه مثبت نوجوان با مادر و همچنین رابطه مثبت نوجوان با پدر پیش بینی كننده عزت نفس بالاتر نوجوان می باشد. عزت نفس جزئی از خودپنداره فرد است كه شامل جنبههای شناختی، رفتاری و عاطفی میباشد. عزت نفس عبارت است از میزان ارزشی كه افراد برای خویشتن قایل هستند.تحقیقات انجام شده در زمینه عزت نفس نشان دادهاند كه عزت نفس در پاسخ به واكنش دیگران به خصوص دیگران مهم، به ویژه والدین رشد میكند. بنابراین رابطه بین والدین و فرزندان(رابطه نوجوان با مادر و همچنین رابطه نوجوان با پدر) هرچه بهتر باشد و كیفیت روابط در سطح مطلوبتری قرار داشته باشد، عزت نفس نوجوانان در سطح بالاتر و بهتری قرار خواهد گرفت و با احساس اعتماد به نفس و بهره گیری از استعداد و خلاقیت خود به ابراز وجود می پردازند