اثربخشي آموزش تفكرانتقادي بر يادگيري خودراهبر و باورهاي معرفت شناختي دانش آموزان

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش تفكرانتقادي بر یادگیري خودراهبر و باورهاي معرفت شناختی دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر قم بود. پژوهش حاضر یك طرح آزمایشیِ پیش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل است، نمونهاي با روش تصادفی خوشهايِ چندمرحلهاي انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه كنترل و آزمایش قرار گرفتند، سپس برحسب سن، پایه، رشته و عملكردتحصیلی همتاسازي شدند. دو پرسشنامهي یادگیري خودراهبر فیشر و همكاران ( 2001 ) و باورهاي معرفتشناسی شومر( 1993 ) توسط آنها تكمیل شد، پس از مداخله آموزشی و پس آزمون، جهت تبیین اثر بخشی متغیرمستقل بر متغیرهاي وابسته، از روش آماري تحلیل كواریانس استفاده شد. نتایج تحلیلها نشان دادكه، مداخله آموزشی باعث افزایش یادگیري خودراهبر و بهبود باورهاي معرفت شناسی گردید. نتایج پژوهش نشان داد كه آموزش تفكرانتقادي ، دانشآموزان را قادر میسازد تا بهطور عمیق و وسیع فكر كنند و استدلال را در حوزههاي مختلف یادگیري بهكار گیرند