رابطه كمال گرايي مادران با اختلالات رفتاري عاطفي- كودكان

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین كمالگرایی مادران با اختلالات رفتاری وعاطفی در كودكان، اجراء شده است. گروه نمونه به حجم 86 نفر از مادران(مراكز پیش دبستانی نواحی هفت گانه مشهد) با روش نمونه گیری مرحله ای تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، شاخص كمالگرایی هیل و همكاران و پرسشنامه مرضی كودكانCSI-4برای اختلالات رفتاری- عاطفی كودكان بودند. آزمودنیها ابتدا به پرسشنامه كمالگرایی والدین پاسخ دادند و سپس پرسشنامه اختلالات رفتاری– عاطفی كودكان را تكمیل كردند. نتایج نشان داد كه بین میزان سطوح كمالگرایی مادران و اختلالات رفتاری– عاطفی كودكان در سطحP<%5 برای اختلال هایODDتیك و هراس همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد و همچنین بین نمره كلی كمال گرایی و اختلال اضطرابی و افسردگی نیز همبستگی مثبت و مستقیم وجود دارد كه این همبستگی از لحاظ آماری معنادار نمی باشد. یافته ها نشان می دهد كه اختلال هایی كه دارای همبستگی مثبت ومعنادار هستند، نسبت به كیفیت توقعات مادران و به طوركلی تعاملات والد-كودك حساس هستند. اختلالهایی كه همبستگی معناداری ندارند، این اختلالها بیشتر مبنای زیست شناختی و عصب شناختی دارند، یعنی عوامل درونی كودك و نه عوامل خانوادگی، در ایجاد این اختلال ها نقش دارند