ساز و كارهاي توسعه كارآفريني در مراكز آموزش عالي علمي كاربردي (بررسي موردي مراكزآموزش عالي علمي كاربردي كشاورزي شمال غرب ايران)

چكيده هدف اين تحقيق پيمايشي، تحليل راهكارهاي توسعه كارآفريني در مراكز آموزش عالي علمي كاربردي كشاورزي شمال غرب ايران بود. جامعه آماري بود كه با بهره گيري از فرمول كوكران شمار 200 نفر به عنوان نمونه تعيين (N= اين تحقيق شامل كليه دانشجويان شاغل به تحصيل در اين مركزها ( 2850 شد. نمونه گيري با روش طبقه اي با انتساب متناسب صورت گرفت كه براي اين منظور مركز آموزش عالي به عنوان طبقه تلقي شد. ابزار تحقيق، پرسشنامه اي بود كه روايي آن بر اساس نظر گروهي از متخصصان تأييد شد و براي تعيين ميزان پايايي مقياس اصلي پرسشنامه از ضريب آلفاي كرونباخ بهره گيري شد 8 تجزيه و تحليل شدند. نتايج به دست آمده از رتبه بندي / نسخه 5 LISREL و همچنين نرمافزار SPSSwin: داده ها با بهره گيري از نرم افزار 16 .(α=0/92) راهكارهاي توسعه كارآفريني نشان داد كه پشتيباني از طرحها و ديدگاه هاي كارآفرينانه دانشجويان و استادان و برگزاري دورههاي آموزشي كوتاه مدت در زمينه كارآفريني در دانشگاه به ترتيب در بالاترين رتبهها قرار گرفتند. همچنين بهمنظور شناسايي راهكارهاي توسعه كارآفريني در مراكز آموزش عالي علمي كاربردي كشاورزي از تحليل عاملي اكتشافي و بهمنظور بررسي شاخص برازش نيكويي مدل تحقيق از تحليل عاملي تأييدي و مدل معادله هاي ساختاري بهره گيري شد. نتايج نشان داد كه راهكارهاي توسعه كارآفريني در مؤسسه هاي آموزش عالي علمي كاربردي كشاورزي از پنج عامل مجزاي آموزشي، پشتيباني، سياستگزاري، اطلاعاتي- ارتباطي و زيرساختي تشكيل ميشوند. كلمات كليدي: راهكار توسعه كارآفريني