ابزار هاي كاربرد مديريت دانش در فعاليت هاي ترويج كشاورزي

خلاصه اتكا بر دانش علمي و چشم پوشي از دانش ضمني كشاورزان در فعاليت هاي ترويج كشاورزي به عنوان مشكل پايهي در افزايش عملكرد كشاورزي شناخته شده است. به علاوه اين مشكل با رهيافت كنوني در فعاليت ترويج و تأكيد برآن، جايگزين پيشرفت ظرفيت ميزان پشتيباني ترويج شده است و اين در حالي است كه ظرفيت فعالي همچون توجه نمودن و به كارگماشتن دانش ضمني كشاورز در فعاليت هاي ترويجي به فراموشي سپرده شده است. بنابراين، به منظور بهبود عملكرد كشاورزي بر پايه فعاليت هاي پايدار، رهيافت جديدي در مديريت دانش در فعاليت هاي ترويج كشاورزي لازم و ضروري مي باشد. اين نوشتار بر پايه بررسي ها كتابخانه اي تهيه شده و يك چارچوب مفهومي از مديريت دانش را ارائه داده و بر پايه مدل تبديلي دانش نوناكا و تاكوچي ( 1995 ) و راهبرد هاي مديريت دانش تدوين قوانين كارگزيني بوسيله هنسن و همكاران( 1999 ) بنيان نهاده شده است و به ارزيابي تجربي خدمات ترويج كشاورزي در بر خي از كشورهاي درحال توسعه به عنوان اصولي براي توسعه مدل مديريت دانش براي فعاليت هاي ترويج كشاورزي مي پردازد. واژه هاي كليدي: ،مدل،،