برنامه ريزي گردشگري پايدار و نقش آن بر توسعه اقتصادي پويا در شهرها

در سالهاي اخیر مفهوم توسعه پایدار مورد تاكید و توجه صاحب نظران و مسوولین قرار گرفته است زیرا این مفهوم مبتنی بر حفظ استانداردهاي سطح زندگی آینده است نسبت به آنچه كه تا امروز از آن برخورداریم. اینك دریافتیم كه دیگر نمی توان از محیط همانند گذشته بهره برداري كرد. توسعه پایدار گردشگري نوعی از گردشگري است كه به مدیریت تمامی منابع منجر گردد و نیاز گردشگران فعلی و جامعه میزبان را بدون به خطر انداختن نسل آینده تامین گرداند. فضاهاي شهري از دیر و باز جذاب ترین فضاها را تشكیل می داده اند، زیرا كه شهرها متمدن ترین سكونتگاههاي انسانی را تشكیل می دهند و دربردارنده مراكز مهم اقتصادي، علمی، تفریحی و گردشگري هستند و افزون بر اینها از جاذبه هاي طبیعی و تاریخی نیز برخوردارند، به همین دلیل مهم ترین كانونهاي جذب گردشگري هستند. در این راستا گردشگري پایدار به عنوان یك راهكار و الگوي ماندگار با دیدگاهی بلند مدت در برنامه ریزي شهري می تواند جوامع را به سوي توسعه پایدار هدایت نموده و با وجود برآورده ساختن نیازهاي اقتصادي، اجتماعی و فرهنگی، تفریحی و غیره براي نسل امروز در جهت حفظ و نگهداري منابع تجدید ناپذیر آب، خاك و سایر نعمات الهی براي نسل هاي فردا بسیار موثر عمل كند. لذا در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی پس از مطالعه اسناد كتابخانه اي و بررسی ابعاد مختلف گردشگري شهري و نقشی كه در پویایی اقتصادي مناطق شهري ایفا می كند پرداخته شد. نتایج پژوهش نشان می دهد با برنامه ریزي كارآمد و اطلاع رسانی به موقع می توان توسعه اقتصاد پویا را از طریق درآمد حاصل از گردشگري فراهم ساخت.