بررسي پارامترهاي موثر بر فرآيند تشويه كنسنترات موليبدنيت در بسترهاي سيالي و جوش خوردن ذرات

در تحقيق حاضر، فرآيند تشويه كنسنترات موليبدنيت در بسترهاي سيالي و جوش خوردن ذرات به يكديگر بررسي شده است . در اين پژوهش، تاثير تعدادي از پارامترهاي عملياتي مهم همانند دما، اندازه ذرات و غلظت گاز در دو فاز پراكنده و پيوسته مورد بررسي قرار گرفته اند. تا كنون تحقيقات اندكي بر روي جوش خوردن ذرات موليبدنيت به يكديگر در بسترهاي سيالي صورت گرفته است. مدلي كه در اين تحقيق مورد بررسي قرار گرفته است بر مبناي تئوري دو فازي بستر سيالي قرار دارد. بر مبناي اين تئوري در يك بستر سيالي دو فاز موجود هستند: فاز پراكنده يا حباب و فاز پيوسته . واكنشهايي كه در اين فرآيند صورت ميپذيرند توسط مدل هسته واكنش نداده شبيه سازي ميگردد. فرآيند تشويه موليبدنيت بسيار گرمازاست و كنترل دما در آن از اهميت ويژه اي برخوردار مي باشد. هرچه عمل تشويه در دماي بالاتري صورت پذيرد، سرعت واكنش بيشتر افزايش يافته و در مدت زمان كمتري پايان مي يابد. نتايج به دست آمده نشان دادند كه براي ذرات ريز، دماي بالا باعث جوش خوردن ذرات به يكديگر مي شود و با پايين آوردن آن سرعت واكنش شديدا كاهش يافته و زمان ماند لازم براي رسيدن به درجه مطلوب افزايش مي يابد.