مباني فقهي نكول در قانون مدني ايران

قسم در مواردي به عنوان یكی از ادله ي اثبات دعوي محسوب می شود كه دلیل قوي تري وجود نداشته باشد. قسم به عنوان پایین ترین دلیل در بین ادله می باشد و عملكرد سوگند به عنوان یك دلیل فقط براي فصل خصومت است. نكول یكی از مواردي است كه گاهی اوقات با شرایطی قسم متوجه مدعی علیه شده كه از اتیان سوگند خودداري می نماید و آنرا به مدعی رد نمی كند . نكول از قسم خودن به عنوان یك دلیل، داراي مبانی فقهی است .قرآن كریم، روایات رسیده از ائمه معصومین (ع)، نظر فقیهان و اجماع آنان از جمله ادله اي است كه بر اعتبار قسم دلالت دارند و این كه قسم در قانون مدنی جمهوري اسلامی ایران نیز داراي جایگاه ویژه اي می باشد . این پژوهش تحت عنوان بررسی مبانی فقهی نكول در قانون مدنی ایران بر آن است با استفاده از منابع معتبر حقوقی وفقهی ، موضوع ذكر شده را از زوایاي مختلف مرتبط مورد بررسی قرار دهد .