تاثير بكار گيري فناوري اطلاعات در آموزش صنعتي

چكيده هدف پژوهش حاضر مقايسه ميزان اثر بخشي رويكردهاي آموزش الكترونيك و تركيبي در آموزش هاي صنعتي بود. اين پژوهش در مجموعه تحقيقات شبه آزمايشي قرار گرفته و از طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه گواه استفاده شد. جامعه آماري شامل ، ۹۰ از كارشناسان هپكو اراك بود به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند و به سه گروه گمارش تصادفي يافتند. به منظور  نفر ارزيابي اثربخشي، سه متغير وابسته رضايت فراگيران، رضايت مديران و يادگيري مورد سنجش قرار گرفت. ابزار اندازه گيري اين متغيرها به ترتيب پرسشنامه، مصاحبه و آزمون بود. نتايج پژوهش بيانگر آن است ميزان رضايت فراگيران و مديران آنها از رويكرد يادگيري تركيبي بيش از دو رويكرد ديگر است. در زمينه يادگيري هم نتايج نشان مي دهد ميزان يادگيري كارشناساني كه در دوره آموزشي تركيبي حضور داشتند، بيشتر از ساير دوره هاست. واژگان كليدي: فناوري اطلاعات، يادگيري الكترونيكي، ، آموزش صنعتي، اثربخشي آموزش