فرهنگ سازي تفكر مثبت انديشي بر اساس داده هاي وحياني در ميان اقشار مختلف جامعه

القاي نگرش مثبت و امیدوارانه نسبت به آینده، ضمن ایجاد تلاشی هدفمند در انسان و تضمین سلامت روان او، یكی از موضوعات اساسی و مهم در راستاي تكامل آدمی است كه یادآوري آن به افراد، مخصوصاً جوانان بسیار ضرورت دارد. از سویی دیگر فرهنگ به عنوان بنیاد اجتماع و هدف والاي حركت هاي انسانی، نماد انسانیت است و از این میان، فرهنگسازي مفهوم امید بر پایه قرآن و ترویج فرهنگ امید قرآنی در راستاي تربیت اسلامی نسلها، یكی از اصلیترین مأموریت هاي دین براي زندگی تلقی شده و بهترین الگو براي ایجاد نگرش مثبت در آدمی به شمار می آید. این مقال درصدد است با توجه به اهمیت و جایگاه فرهنگ سازي تفكر مثبت اندیشی در میان اقشار مختلف جامعه، ضمن تبیین سیماي پسندیده و ناپسند امید در قرآن، به استخراج راهكارهاي وحیانی جهت القاي فرهنگ مثبت اندیشی در فرد و نیز جامعه بپردازد. یافته هاي پژوهش حاكی از آن است كه چون در جهان بینی توحیدي، نگرش امیدوارانه تحفه اي الهی است، به همین دلیل سیماي پسندیده آن در قرآن، در ارتباط با الله است و تنها آن امیدواري و امیدپروري كه از معارف الهی سرچشمه می گیرد، به فرهنگ سازي مثبت اندیشی حقیقی در آدمی منتهی می گردد.