بررسي مقايسه قابليت هاي روانشناسي كارآفريني، بر اساس سابقه فعاليت هاي كارآفريني در دانشجويان تحصيلات تكميلي (مطالعه موردي: دانشجويان كشاورزي دانشگاه تهران)

خلاصه بروز هر نوع فعالي ت كارآفرينانه و خلاقانه، رابطه مستقيمي با ويژگي هاي روانشناسي افراد دارد. با توجه به آنكه در عمده تحقيقات كارآفريني، قابليت هاي عمده كارآفريني (خلاقيت، ريسك پذيري، انگيزه پيشرفت، استقلال طلبي و كنترل دروني) معرفي شده است. لذا در اين راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسي رابطه بين سابقه فعاليت هاي كارآفرينانه و بروز قابليت هاي روانشناسي كارآفريني در ميان دانشجويان كشاورزي دانشگاه تهران، طراحي و اجرا گرديد . كليه دانشجويان كشاورزي در مقاطع كارشناسي ارشد و دكتري به تعداد 1011 نفر جمعيت مورد بررسي اي ن پژوهش را تشكيل دادند. پژوهش از نوع كاربردي، روش پژوهش از نوع توصيفي- پيمايشي بود. حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران به تعداد 180 نفر تعيين گرديد كه با استفاده از روش طبقه اي تصادفي با انتساب متناسب پاسخگويان انتخاب و مورد مطالعه قرارگرفتند. يافته ها نشان داد كه از ميان قابليت ها، تنها براي قابليت روانشناسي خلاقيت ميان دانشجويان داراي سابقه فعاليت نسبت به دانشجويان بدون سابقه كارآفريني، رابطه معني داري بدست نيامد. واژه هاي كليدي: ، ، ، ، اينترنت