احساس و هيجان در نهج البلاغه

اصطلاح هیجان در روانشناسی یك واكنش كلی و كوتاه ارگانیسم به یك موقعیت غیر منتظره، همراه با یك حالت عاطفی خوشایند یا نا خوشایند تعریف شده است. پژوهش حاضر به منظور بررسی احساس هیجان در نهج البلاغه از دیدگاه امام علی (ع) صورت گرفته است. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی، كتابخانه اي مورد بررسی قرار گرفته است. در این مقاله پس از جمع بندي و بررسی مفاهیم كلیدي و ابعاد هیجان از قبیل مسئولیت پذیري، خود شناسی، خردورزي و از خود بیگانگی از دیدگاه امام علی (ع)؛ به بررسی انطباقی نظرات دانشمندان اسلامی، غیر اسلامی و نهج البلاغه در مورد هیجان پرداخته می شود كه بیانگر این مفهوم است كه آیا احساس هیجان در نهج البلاغه همان هیجان در علم روانشناسی است یا برعكس. نتایج برآمده از پژوهش حاضر آن است كه هر فرد عادي داراي عواطفی است كه زندگی بدون عواطف زندگی تیره و تار خواهد شد. هدف اصلی هیجان باید آن باشد كه تعادل از میان رفته در اثر اضطراب را به او برگرداند و سعادت او را كه عبارت است از حفظ تعادل و سازگاري با محیط و اجتماع است را تامین كند. لذا با در نظر گرفتن اهمیت احساس هیجان، در این مقاله سعی برآن شده است كه هم به صورت علمی و هم با تاكید بر احادیث مرتبط در نهج البلاغه معنا و مفهوم كاملتري از احساس هیجان مورد بررسی واقع شود.