هيجانات در غم و شادي از منظر نهج البلاغه

روشهاي گوناگونی براي ایجاد شادي ونشاط و كاهش غم واندوه پیشنهاد می شود كه بسیاري از آنها یا تاثیر كمی بر شادي دارند، یا تاثیرآنهابرشادي كوتاه مدت است، و یادر كوتاه مدت یا دراز مدت بر روح و جسم انسان اثرات نامطلوبی باقی می گذارند(آرجایل، 2001 ). این امر اهمیت به كار گیري روشهایی را كه ضمن تامین شادي و نشاط و بر طرف نمودن غم واندوه معایب روشها و تكنیكهاي نوین را هم نداشته باشد و در عوض به رشد معنوي انسان نیز كمك كند بیش از پیش روشن می سازد. هدف این مقاله معرفی دیدگاه حضرت علی (ع)، كه قرآن ناطق نیز لقب گرفته است می باشد.، در این مقاله روشهاي ایجاد شادي ونشاط وبرطرف نمودن غم واندوه در قالب بررسی محتواي نهج البلاغه صورت گرفته است. براي انجام این مقاله تمام خطبه ها، نامه ها و حكمتهاي نهج البلاغه(ترجمه محمد دشتی، 1379 ) مطالعه شده است و عبارات مرتبط با شادي و غم و عوامل موثر بر آنها به همراه شماره خطبه، نامه و یا حكمت مربوطه استخراج گردید. روشهایی را كه حضرت علی ( ع) براي ایجاد شادي و نشاط و بر طرف نمودن غم واندوه توصیه نموده است می توان به سه دسته روشهاي شناختی وروشهاي رفتاري و روشهاي شناختی- رفتاري، تقسیم كرد. بسیاري از روشهاي فوق الذكر ارتباط نزدیكی با یكدیگر دارند و به عبارتی لازم وملزوم یكدیگرند.