انرژي هاي نو بعنوان راهكاري براي نگه داشت جنگل ها

جنگل ها بعنوان يكي از منابع با ارزش و جز سرمايه ملي هر كشور محسوب مي شوند. اين منابع با ارزش به دلايلي مورد تخريب انسان واقع شده اند. يكي از اين دلايل، تامين انرژي هاي مورد نياز از طريق سوزاندن چوب هاي درختان و تهيه هيزم است. تقريبا 28,5 درصد از جمعيت كشور در روستاها ساكن مي باشند. با توجه به شرايط جغرافيايي كشور و پراكندگي روستاها، روستاييان و بويژه جنگل نشينان براي تامين نيازهاي روزمره انرژي خود، دست به دامان طبيعت و جنگل ها شده به نحوي كه در چند دهه اخير به علت تخريب هاي انساني، جنگل ها بشدت آسيب ديده اند. در اين راستا يكي از از راهبرد هاي پيشنهادي، بهره گيري از انرژي هاي نو با توجه به شرايط و استعداد هاي مناطق جنگلي و روستايي، براي تامين انرژي مي باشد. هدف از اين تحقيق كه به روش اسنادي جمع آوري شده، كاربست انرژي هاي نو براي حفاظت از منابع جنگلي و جلوگيري از تخريب اين منابع مي باشد.