يك مدل رفتاري براي ماسه هاي لاي دار

وجود لاي غیر خمیري تا یك مقدار آستانه در ماسه ها موجب كاهش مقاومت برشی و افزایش گرایش به تولید فشار آب حفره اي در شرایط زهكشی نشده می گردد. مدل هاي رفتاري موجود در پایه به منظور توصیف رفتار ماسه هاي تمیز ارائه شده اند و شبیه سازي رفتار ماسه هاي لاي دار تنها با كالیبره كردن ویژه مدل به ازاي هر مقدار مشخص لاي امكانپذیر است. در این مقاله نشان داده می شود كه با جایگزین سازي نسبت تخلخل میان دانه اي به جاي نسبت تخلخل كلی در مدل هاي رفتاري می توان توصیفی توانمند از حالت و استحكام ساختار باربر خاك را بدست آورد. به این منظور، فرمولبندي یك مدل رفتاري با بكارگیري نسبت تخلخل میان دانه اي اصلاح شده است. نشان داده شده است كه مدل رفتاري اصلاح شده می تواند رفتار نمونه هاي ماسه تمیز و نمونه هاي ماسه داراي لاي را تنها با بكارگیري یك مجموعه پارامتر شبیه سازي نماید.