پهنه بندي فرسايش و رسوب حوزه آبخيز دشت كاشان با استفاده از مدل EPM و GIS

به منظور جلوگیری از پیامد های منفی ناشی از فرسایش و رسوب خاك در حوزه های آبخیز ضرورت دارد تا مقدار این عوامل مشخص شود تا بتوان مدیریت مناسب آب و خاك را با توجه به شرایط هر حوزه مشخص كرد. در این مطالعه جهت برآورد فرسایش و رسوب از مدل EPM كه یك مدل رایج در تهیه نقشه های فرسایش و رسوب می باشد استفاده شده است. در این مطالعه جهت تهیه نقشه پهنه بندی نهایی بر اساس مقادیر فرسایش و رسوب ویژه )بر حسب m3/Km2/year ( ابتدا با آماده سازی نقشه های پایه و استفاده از تصاویر ماهواره ای ETM + نقشه های مورد نظر جهت استفاده در مدل EPM استخراج گردید. برای این حوضه 92 زیر حوضه جدا شد و مقادیر فرسایش و رسوب ویژه در هر زیر حوضه برآورد گردید. در نهایت با استفاده از نرم افزار Arc gis9.3 نقشه های نهایی فرسایش و رسوب ویژه برای حوزه مورد نظر ترسیم شد. با توجه به نتایج بدست آمده میزان فرسایش ویژه در زیر حوضه های A5 ، A6 ، A10 ، A11 ، A13 و A26 دارای بیشترین مقادیر می باشند. بنابراین در اولویت عملیات حفاظت خاك جهت كنترل فرسایش می باشند علت حساسیت پذیری زیر حوضه هایی كه بیشترین مقادیر فرسایش ویژه را دارند عبارت اند از شیب زیاد ، بالا بودن حساسیت پذیری سنگ ها به فرسایش و مراتعی با پوشش گیاهی تخریب شده می باشد. و در زیر حوضه های A4 ، A17 ، A18 ، A22 و A28 دارای كمترین مقدار می باشد. از لحاظ رسوب ویژه نیز زیر حوضه های A5 A6, و A13 دارای بیشترین مقادیر رسوب ، و زیر حوضه های A4 و A18 دارای كمترین مقادیر رسوب می باشند.