نظريه حكمراني خوب از ديدگاه نهجالبلاغه

یكی از مباحث مهم در سالهاي اخیر كه در ادبیات توسعه موجود میباشد، كیفیت حكمرانی است. نظریه حكمرانی خوب كه اخیراً توسط متفكران غربی مطرح شده است، كلید توسعه در جوامع درحال توسعه را فراهم ساختن شرایط و نهادهایی میداند كه دولت از عهده انجام وظایف حاكمیتی و پشتیبانی خود برآید و بتواند زمینه ساز رشد بازار و هدایت آن به نفع عامه مردم باشد. این در حالی است كه منابع اسلامی به كرات به حكمرانی خوب اشاره كرده است و حكمرانی خوب و اهمیتش براي اسلام پدیدة جدیدي نمیباشد. لذا هدف اصلی این مطالعه بررسی نظریه حكمرانی خوب و مقایسه آن با دیدگاه امام علی (ع) در نهج البلاغه میباشد. نتایج این مطالعه نشان می دهد دیدگاه امام علی(ع) در خصوص حكمرانی نه تنها منافاتی با نظریه حكمرانی خوب ندارد بلكه در بسیاري از موارد از آن كاملتر و مترقیتر میباشد؛ چرا كه حضرت علی (ع) قرنها پیش از پیدایش این نظریه اصول حكمرانی خوب را در زمانی كه اكثر جوامع در سلطه حاكمین مستبد بودند، به اجرا درآورده است.