الگوي شخصيت سالم از منظرحضرت علي(ع) درنهج البلاغه

ازجمله مباحث جالب، مهم وپیچیده درروان شناسی موضوع شخصیت می باشد، از آنجا مهم است كه ازطریق شناخت شخصیت وتبیین آن می توان به صورت علمی رفتارهاي انسان راتوصیف وتبیین وبه آنان كمك كرد ازبسیاري رفتارهاي ناسازگارانه ، كجروانه واختلالات روانی پیشگیري والبته درمان كرد وهمچنین انسان رابیشتر شناخت ودرواقع خودرابیشترشناخت تابه فلسفه مهم شناخت خود، سپس شناخت خدا ودرنهایت سعادت وآرامش روحی كه هدف آرمانی بشر است برسیم. وازآنجا پیچیده است كه باهمه ي كاوش هاي علمی وتجربی روان شناسان تاكنون علی رغم پیشرفت هاي فزاینده، به جمع بندي كلی وتعریف جامعی از آن نرسیده وهركسی به تناسب دیدگاهش به ماهیت انسان ، تناسب تربیت، جبرگرایی واراده ي آزاد، تاثیر تجربیات وزندگی حال، گذشته وآینده، هدف نهایی انسان تعادل یا رشد و. . . نظریه اي درشخصیت ارائه داده كه علی رغم جالب بودن وقابل تحسین بودن تلاش همه آنها، اما نواقص وابهامات زیادي درجهت تعریف دقیق وتبیین شخصیت دارند. شخصیت سالم در سطح معینی از تنش است. سطحی میان آنچه بدان دست یافته یا به انجام رسانده و آنچه كه باید بدان دست یابد یا به انجام برساند، یعنی فاصله اي میان آنچه هست وآنچه باید بشود.