رابطۀ بين رضايت مشتريان با كيفيت زندگي كاري در بانك سامان (مطالعه موردي:بانك سامان استان تهران)

یكی از مهمترین تحولاتی كه در زمینه بهبود عملكرد در دهه آخر قرن بیستم به وقوع پیوست موضوع شناخته شدن اندازه گیري میزان رضایت مشتري به عنوان یكی از عناصر و الزامات اصلی سیستم هاي مدیریتی در موسسات و بنگاه هاي كسب و كار بود. رضایت مشتري یكی از پایه اي ترین مفاهیم ارزیابی است كه در خیلی از كسب و كارها دنبال میشود رضایت مندي مشتریان مرتباً به صورت ادواري و یا پس از هر تغییر ساختاري ، اندازه گیري می شود. آنچه كه بسیار حائز اهمیت است، توجه به خواسته هاي مشتریان درونی سازمان كه همان كاركنان می باشند تا تمام تلاششان را در جهت رضایتمندي مشتریان به كار ببرند. توجه به كیفیت زندگی كاري كاركنان یكی از نكات كلیدي در این مسیر می باشد. در این تحقیق در نظر است تا به موضوع بررسی رابطه كیفیت زندگی كاري با رضایتمندي مشتریان در بانك سامان پرداخته شود و براساس آن عوامل رضایت مشتریان در بانك شناسایی شود و زمینه را براي اجراي اصول مشتري مداري ، دستیابی به رضایتمندي مشتریان در بانك سامان فراهم سازد. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر شیوه گردآوري اطلاعات تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی است و جامعه آماري تحقیق حاضر،كلیه كلیه كاركنان بانك سامان شهر تهران می باشند كه با توجه به جدول مورگان تعداد نمونه 225 نفر بدست آمد.لازم به ذكر است كه پژوهشگر در این پژوهش به بررسی تاثیر كیفیت زندگی كاري كاركنان بر روي رضایت مشتریان و مولفه هاي آن در بانك سامان شهر تهران می پردازد. بنابراین سوال اصلی پژوهش حاضر این است كه ایا كیفیت زندگی كاري بر رضایتمندي مشتریان در بانك سامان شهر تهران تاثیر معنی داري دارد؟