بهره برداري بهينه كمي و كيفي از مخازن سدها با استفاده از مدل الگوريتم ژنتيك غيرقطعي

در اين مقاله با تلفيق مدلهاي شبيهسازي كمي و كيفي مخزن و يك مدل جديد بهينهسازي الگوريتم ژنتيك غيرقطعي، قوانين بهرهبرداري بهينه از مخازن سدها تدوين ميگردد. مدل بهينهسازي الگوريتم ژنتيك غيرقطعي پيشنهادي به راحتي ميتواند عدمقطعيت مربوط به جريان ورودي به مخزن را در تدوين سياستها بهرهبرداري در نظر بگيرد. مدل شبيهسازي كيفي نيز در داخل فرآيند بهينهسازي، وضعيت لايه بندي حرارتي و كيفي مخزن و همچنين كيفيت آب خروجي از دريچهها را به دست ميدهد. شبيهسازي كمي و كيفي مخزن با توجه به فرآيند برداشت انتخابي صورت ميگيرد. مدل پيشنهادي براي تدوين قوانين بهرهبرداري كمي و كيفي از مخزن سد ١٥ خرداد كه داراي مشكلات مربوط به كيفيت آب ميباشد، مورد استفاده قرار گرفته است. نتايج نشاندهنده كارآيي مناسب مدل در كاهش شوري متوسط ماهانه خروجي از مخزن و همچنين جلوگيري از تجمع نمك در داخل مخزن ميباشد. بر پايه نتايج بدست آمده، در صورت استفاده از قوانين بهرهبرداري تدوين شده، شوري متوسط خروجي از مخزن در ماههاي گرم سال، كه در آن كميت و كيفيت آب تخصيص يافته به نيازها از اهميت ويژهاي برخوردار است، ميتواند تا ۱۰٠ ميليگرم در ليتر كاهش داده شود