تأثيرمشاوره گروهي به شيوه معنادرماني بركاهش اضطراب زنان مطلقه

هدف از انجام این پژوهش، بررسیتأثیر مشاورهگروهی به روش معنادرمانی بركاهش اضطراب زنان مطلقه است. پژوهش حاضر، مطالعهای شبه آزمایشی- میدانی است. پژوهشگر با مشاوره گروهی به شیوه معنادرمانی تأثیر آن را بر كاهش اضطراب در زنان مطلقه مورد بررسی قرار میدهد جامعه آماری، زنان مطلقه مراجعه كننده به مراكز مشاوره انجمن اولیا و مربیان و مركز رشد شهر بوشهر در سال 89-1388 بودكه از بین آنها 24نفرگرینش شده و بطور تصادفی به دو گروه 12 نفری آزمایش و كنترل تقسیم شدند. در این پژوهش، از پرسشنامه اضطراب اسپیل برگر استفاده شد روایی در پژوهش حاضر، به روش آلفایكرونباخ برابر0/91محاسبه شد. هر دو گروه قبل و بعد از مشاوره گروهی به پرسشنامه اضطراب پاسخ دادند. معنادرمانی به شیوه گروهی نیز، به مدت 11 جلسه 90 دقیقهای اجراشد. برای بررسی تفاوت گروهها در مرحله پیشآزمون از تی مستقل استفاده شد و نتایج نشان داد كه اضطراب در دو گروه كنترل و آزمایشی تفاوت معناداری ندارد. پس از برگزاری جلسات مشاوره، جهت بررسی تفاوت افتراق میانگین های نمرات اضطراب دردو مرحله پسآزمون وپیشآزمون، ازتی مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد كه بین میانگین نمرات گروه آزمایش وگروه كنترل تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج نشان داد كه جلسات معنادرمانی توانسته است میزان اضطراب زنان مطلقه را كاهش دهدكه با تحقیقات فخار( 1387 ) و نبوی ( 1385 ) و شیت ( 1990 ) همسواست