بررسي هويت شهرسازي اسلامي در بافت تاريخي شهرهاي ايران (نمونه موردي: بافت قديم شهر زابل)

بررسی و مطالعه ي ساختار بافت هاي تاریخی شهرهاي ایران، نشان میدهد، كه بافت هاي تاریخی شهرها، گنجینه هایی از تاریخ و فرهنگ گذشتگان را در هویت خود دارند و متأثر از هویت شهرسازي اسلامی – ایرانی هستند، از آنجا كه بافت تاریخی بسیاري از شهرهاي تاریخی و مطرح ایران طی دهههاي اخیر مورد بررسی قرار گرفته اند، اما تاكنون بافت قدیم شهر زابل به طور جامع بر اساس رویكرد مقاله حاضر بررسی نشده است، بنابراین، پژوهش حاضر تلاش نموده است، با توجه به آثار موجود، وضعیت كنونی بافت قدیم شهر زابل را بررسی و ارایه نماید. از این رو، هدف مقاله حاضر نشان دادن هویت شهرسازي اسلامی- ایرانی در بافت قدیم شهر زابل میباشد. روش تحقیق، توصیفی – تحلیلی و مبتنی بر مطالعات كتابخانه اي، اسنادي و بررسی هاي میدانی است. نتایج مقاله حاضر نشان میدهد، كه بخشهایی از بقایاي به جاي مانده از بافت قدیم شهر زابل، متأثر از الگوي شهرسازي با هویت اسلامی- ایرانی است. همچنین راهكارهاي راهبردي تحقیق حاضر نشانگر آنست كه تجربیات بسیار ارزشمندي در آثار شهرسازي دورهي اسلامی در سطح منطقه سیستان و در بقایاي بجاي مانده از بافت قدیم شهر زابل وجود دارد، كه در تركیب با الگوهاي ارزشمند شهرسازي ایرانی، متناسب با معیارهاي شهرسازي اسلامی، میتواند باعث بروز و ظهور واقعی تر پتانسیل هاي بالقوه شهرسازي منطقه سیستان و به ویژه شهر زابل در دوره معاصر گردد